Badania potwierdziły, że sam intelekt to za mało, by odnosić w życiu sukcesy. Na czele potężnych korporacji stoją ludzie o przeciętnym poziomie IQ. Przebadano 200 największych firm amerykańskich i okazało się, że liderzy biznesu przodują w trzech dziedzinach: w zakresie wiedzy akademickiej, poziomu IQ, w sferze umiejętności technicznych i w sztuce zarządzania własnymi emocjami. Ta ostatnia miała dwukrotnie większe znaczenie niż cała reszta. Wniosek – intelekt, wiedza i zdolności decydują o tym, czy nadajesz się do danej pracy, ale to umiejętność zarządzania emocjami daje szansę bycia najlepszym.

Inteligencja emocjonalna, termin wprowadzony przez Daniela Golemana, to zdolność rozpoznawania uczuć własnych oraz uczuć innych osób oparta o kompetecje emocjonalne i społeczne.

Do tych pierwszych należą:
• samoświadomość (wiedza o stanach emocjonalnych),
• adekwatna samoocena (doświadczanie własnej osoby niezależnie od sądów innych ludzi),
• samoregulacja/samokontrola (świadome reagowanie na świat zewnętrzny).

Do kompetencji relacyjnych Goleman zaliczył:
• empatię (zdolność odczuwania i rozumienia relacji społecznych),
• asertywność (posiadaniu i wyrażaniu własnego zdania, nawet wbrew większości),
• perswazję (umiejętności wzbudzania u innych określonych zachowań),
• przywództwo (generowanie pomysłów oraz angażowania w nie innych),
• współpracę (umiejętność pracy nad osiągnięciem wspólnych celów).

Podsumowując, już z samego przeglądu sfer kompetencji, widać jak szeroki jest wpływ inteligencji emocjonalnej na relacje z innymi, na umiejętność radzenia sobie ze stresem i na satysfakcję z życia. Pomaga ona też w lepszym funkcjonowaniu w społeczeństwie i podnosi jakość kontaktów towarzyskich.

Dr Travis Bradberry, opisując osoby o wysokiej inteligencji emocjonalnej, użył do tego dziewięciu charakterystyk:
• Posiadają zaraźliwy optymizm Niemartwienie się rzeczami poza kontrolą, skupianie energii na tym, co można zmieniać.
• Mają bogaty słownik emocjonalny Adekwatne identyfikowanie i nazywanie. Im konkretniejszy opis, tym lepszy wgląd we własne emocje.
• Asertywność Balans między dobrymi manierami, empatią, dobrocią a umiejętnością stawiania granic i odmawiania.
• Są ciekawi innych ludzi Wynik dużej empatii.
• Wybaczają, ale nie zapominają Negatywne emocje towarzyszące urazie to reakcja na stres, a pielęgnowanie stresu nie służy zdrowiu.
• Nie pozwalają, by gaszono ich radość Niepozwalanie by opinie innych czy ich osiągnięcia przyćmiły radość.
• Szukają okazji do śmiechu Wiedza co czyni szczęśliwym i sprawianie jej tak często jak się da.
• Trudno ich obrazić Pewne siebie, z otwartym umysłem, znają siebie wystarczająco dobrze by nie dać się zranić.
• W zarodku duszą negatywne dialogi wewnętrzne Większość negatywnych myśli, to tylko myśli – nie fakty. Pozwalanie sobie na ruminację czy zamartwianie się jest przepisem na fatalne samopoczucie i robieniem sobie krzywdy.

Inteligencję emocjonalną można wytrenować, wprowadzić nowe zachowania do istniejącego repertuaru reakcji. Aha, jeśli będzie często ćwiczona, to jest spora szansa na to by weszła w nawyk.